تدوین مقادیر نرمی قدرت، انعطاف‌پذیری و هم‌راستایی اندام‌ها‌ی تحتانی در دوندگان مرد جوان استان مازندران

به‌نظر می­رسد که ریشه­یابی و تشخیص آسیب­های  ورزشی و ارزیابی فرایند بهبودی آن‌ها برای بازتوانی ورزشی نیازمند اندازه‌گیری پارامترهای قدرت، انعطاف­پذیری و هم‌راستایی اندام­ها است. درصورتی‌که این اندازه‌گیری مفید واقع می­شود که مقادیر مرجع مناسبی از افراد برای مقایسه وجود داشته باشند؛ بنابراین، هدف از انجام پژوهش حاضر، یافتن نرم­های قدرت، انعطاف‌پذیری و هم­راستایی اندام­ تحتانی در جامعة دوندگان تفریحی بود. تعداد 73 دوندة مرد سالم استان مازندران با میانگین جرم (10/7) 13/73  کیلوگرم، قد (93/5) 70/177 سانتی‌متر و سن (76/3) 58/22 سال در پژوهش شرکت کردند. متغیرهای موردمطالعه در این پژوهش، قدرت، انعطاف‌پذیری و هم­راستایی اندام­های تحتانی بودند. قدرت به وزن نرمال شد. برای پارامترهای قدرت و انعطاف‌پذیری، مقادیر بیشتر از 2- انحراف استاندارد از میانگین و برای هم­راستایی، مقادیر بین 2± به‌عنوان مقادیر نرمی انتخاب شدند. بخشی از یافته­­های پژوهش بدین‌صورت بود که میانگین قدرت عضلات بازکنندة ران 52/0 درصد وزن بدن بود. همچنین، میانگین دامنة حرکتی چرخش خارجی ران 63 و زاویة Q 15/13 درجه بودند. به‌نظر می­رسد که مقادیر نرمی به‌دست‌آمده­ در پژوهش حاضر اطلاعات عمکردی برای ملاحظات بازتوانی ورزشی و بهبود عملکرد ورزشی فراهم می­کنند.